خبرگزاری مهر- گروه استانها: برخی از خاطرات تنها یک یادآوری از روزهایی است که به واسطه حضور عزیزان از دست رفته در آن ایام برای ما ارزشمند است و تعدادی از خاطرات نیز تنها در دورهمی‌های خانوادگی و دوستانه برای نشاندن لبخندی بر لب بیان می‌شود.
اما خاطراتی نیز وجود دارد که نه سرگرمی است و نه فقط یک یادآوری محسوب می‌شود. برخی از خاطرات یادآور درس‌هایی چون دفاع از دین و میهن، پایداری، استقامت، شهامت، مهربانی با همنوع، همدلی و دوستی است.
درس‌هایی که نه فقط در سال‌های دفاع مقدس و اسارت و یا ایام جانبازی حائز اهمیت بود بلکه امروزه نیز می‌تواند بسیاری از گره‌های اجتماعی و سیاسی را بگشاید. اما به راستی چقدر به ثبت و ضبط این خاطرات اهمیت داده می‌شود؟
آیا آزادگان و جانبازان خراسان‌جنوبی تمایلی برای بیان خاطرات ارزشمند خود دارند و یا ترجیح می‌دهند که در سینه باقی بماند و چه چیزهایی را موانع بیان خاطرات خود از آن روزها عنوان می‌کنند.
غلامرضا رضایی آزاده و جانباز دوران دفاع مقدس در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: کار ثبت خاطرات هشت سال و یک ماه و چهار روز اسارت من را چهار سال پیش حوزه هنری خراسان جنوبی انجام داده است.
وی بیان کرد: البته در این چهار سال وقفه‌ای نیز رخ داد و اکنون کتاب خاطرات در مرحله ویراستاری است اما امیدواریم هر چه زودتر این خاطرات ضبط شده به شکل مکتوب در اختیار نسل جوان قرار بگیرد تا با آنچه در دوران دفاع مقدس رخ داده آشنا شوند.
کار ثبت خاطرات آزادگان و رزمندگان دیر آغاز شد
این جانباز دوران دفاع مقدس با اشاره به عدم تمایل برخی از رزمندگان دفاع مقدس برای ثبت خاطراتشان ادامه داد: یکی از علل آن را می‌توان در این نکته دانست که دستگاه‌های متولی و ذی ربط در ثبت خاطرات دیر اقدام کردند.
رضایی افزود: به عنوان مثال زمانی باید خاطرات آزادگان را ثبت و ضبط می‌کردند که تنها یکی – دو سال از بازگشت آنان به وطن برمی‌گذشت نه بعد از گذشت ۲۰ سال از آزادی که به طور طبیعی بسیاری از خاطرات در پیچ و خم مشکلات زندگی فراموش می‌شود.
وی ادامه داد: از طرف دیگر گاه هماهنگی لازم بین نهادها و سازمان‌های متولی ثبت خاطرات وجود ندارد در حالی که این هماهنگی موجب پیشرفت کار می‌شود.
این آزاده دوران دفاع مقدس با اشاره به یکی دیگر از علل دلسردی فعالان دفاع مقدس برای ثبت خاطراتشان گفت: به عنوان مثال یکی از دستگاه‌ها حدود ۴۰ جلسه یک ساعت و نیمه خاطرات من را ثبت کرد ولی خبری از چاپ اثر نشد.
رضایی اظهار کرد: وقتی پیگیر ماجرا شدم بیان کردند که مسئولیت ما صرفا ثبت خاطرات است و فعلا کاری برای چاپ انجام نمی‌دهیم که این مسئله باعث دلسردی شده و موجب می‌شود خاطرات در سینه‌ها بماند.
وی با اشاره به یکی از راهکارهای ثبت موفق خاطرات آزادگان یادآور شد: اگر اسرا و آزادگانی که در یک اردوگاه بوده و خاطرات مشترکی دارند را در یک مکان جمع کرده و خاطرات آنان را ثبت کنیم بی شک خاطرات موثق‌تری خواهیم داشت چرا که هر واقعه‌ای را که فردی فراموش کرده باشد دیگری به او یادآوری خواهد نمود.
محمد علی خاشی رزمنده و آزاده دیگر دوران دفاع مقدس که امروزه در سنگر جبهه اقتصادی فعالیت نموده و مدیر کل گمرکات خراسان‌جنوبی است نیز در این زمینه به خبرنگار مهر اظهار کرد: من در تاریخ ۶۷/۳/۴ اسیر شده و در ۶۹/۶/۷آزاد شدم و در مجموع ۲۷ ماه در اسارت بودم.
در همان ایام اسارت خاطراتم را ثبت می‌کردم
وی بیان کرد: من از همان روز اولی که اسیر شدم سعی می‌کردم که برخی از خاطرات مهم که احتمال فراموشی در آن بود را ثبت کنم و برای این کار حتی از کاغذ سیگار و یک مداد کوچک بهره می‌بردم .
از سال ۶۹ که آزادگان آزاد شدند تعداد بسیاری از آنان از دنیا رفته و خاطراتشان در سینه ماند و از این جهت باید نسبت به این امر مهم یعنی ثبت خاطرات جانبازان، خانواده شهدای عزیز و آزادگان اقدام کرد این آزاده دفاع مقدس ادامه داد: یادداشت‌ها را در لباسم پنهان می کردم و بعد از آزادی نیز ظرف یکی – دو هفته به صورت مدام در یک دفترچه، چک نویس و در نهایت در دفتر دیگری آن را به صورت مرتب پاک نویس کردم.
خاشی افزود: به فکر چاپ خاطراتم بودم و آن را به صورت کامل حدود ۱۰-۱۵ سال قبل به واحد مرتبط در بنیاد شهید و امور ایثارگران دادم ولی هنوز به چاپ نرسیده است و اخیرا بیان کرده‌اند که یک رمان نویس آگاه و دارای مهارت، کار را آغاز کرده است.
وی گفت: از سال ۶۹ که آزادگان آزاد شدند تعداد بسیاری از آنان از دنیا رفته و خاطراتشان در سینه ماند و از این جهت باید نسبت به این امر مهم یعنی ثبت خاطرات جانبازان، خانواده شهدای عزیز و آزادگان اقدام کرد.
رزمنده‌ای که هزینه چاپ کتاب خاطراتش را ندارد باید مورد حمایت قرار گیرد
این رزمنده دوران دفاع مقدس با اشاره به تأکید رهبر معظم انقلاب اسلامی بر ثبت خاطرات رزمندگان دفاع مقدس، اظهار کرد: شاید یک رزمنده و فعال در سال‌های دفاع مقدس هزینه چاپ کتاب را نداشته باشد که در این خصوص باید مورد حمایت قرار گیرد.
خاشی بیان کرد: البته ما رزمندگان، آزادگان و جانبازان نیز رسالتی داریم و نباید به بهانه اینکه فلان اداره خاطراتم را چاپ نمی‌کند آنان را در خانه نگهداری کنیم بلکه از طرفی چون در اختیار دادن خاطرات دست نویس خود به جوانان و یا در فضای مجازی نسبت به معرفی ارزش‌های دفاع مقدس اقدام کنیم.
مهدی صادق احمدی فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سپاه شهرستان بیرجند نیز در زمینه چاپ خاطرات رزمندگان دوران دفاع مقدس به خبرنگار مهر گفت: خاطرات خود را در اختیار سپاه شهرستان طبس قرار داده ام ولی هنوز به چاپ نرسیده است.
وی اظهارکرد: البته همه رزمندگان، جانبازان و آزادگان دوران دفاع مقدس علاقه به انتقال ارزش‌های دفاع مقدس به نسل جدید از طریق چاپ خاطرات خود دارند.
کنگره دو هزار شهید خراسان‌جنوبی فرصتی برای نشر خاطرات رزمندگان
فرمانده ناحیه مقاومت بسیج شهرستان بیرجند با اشاره به برگزاری کنگره دو هزار شهید خراسان‌جنوبی در مهرماه یادآور شد: یکی از ثمرات این کنگره نیز چاپ کتاب خاطرات رزمندگان خراسان‌جنوبی است و تا برپایی کنگره نتایج آن را خواهیم دید.
سنگ‌های قیمتی چون طلا و نقره هیچگاه در یک معدن و در دل کوه باقی نمی‌مانند بلکه کارگران و مهندسان با تجربه و کارگشته آن را استخراج کرده و در اختیار کسانی قرار می‌دهند که می‌توانند از آن زیبایی خلق کنند.
خاطرات رزمندگان، آزادگان و جانبازان نیز چون این گوهرهای ارزشمند است که نویسندگانی توانمند باید کمر همت بسته و آن از دل و ذهن عزیزان چون کوه استوار بر صفحه کاغذ بیاورند تا روایت آن روزها به نسل امروز برسد.
باید روایت آن روزها به امروزها برسد تا بدانیم که استقامت و پایداری تنها راه عزت و سربلندی است و اگر همدل و یک صدا باشیم هیچ دشمنی نخواهد توانست مانع حرکت ما به سمت اهداف بلندی چون استقلال و آزادی باشد.
نظر شما